- Likwidacja rezerwuaru zwierzęcego chorób zakaźnych i pasożytniczych (zwalczanie gryzoni i kleszczy).
- Ograniczenie zapylenia w zakładach przechowalnictwa i przetwórstwa produktów roślinnych i zwierzęcych poprzez hermetyzacje i automatyzacje procesu produkcyjnego oraz doskonalenie wentylacji i urządzeń odpylających.
- Doskonalenie technologii oczyszczania ścieków, używanie w pracach rolnych wyłącznie osadów ściekowych, odpowiadających normom higienicznym.
- Stosowanie odzieży ochronnej i sprzętu ochrony osobistej (stosowanie masek przy czynnościach połączonych z dużą ekspozycją na pyły roślinne i zwierzęce; stosowanie przyrządów do usuwania kleszczy w miejscach o dużej aktywności kleszczy).
- Stosowanie odpowiedniej dezynfekcji pomieszczeń hodowlanych.
- Prowadzenie akcji uświadamiających wśród rolników na temat zapobiegania biologicznym szkodliwościom o charakterze zawodowym.
- Szczepienia ochronne (m.in. szczepienia przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu).
- Systematyczne wykonywania badań środowiska pracy oraz badań okresowych narażonych pracowników.
- Dezynfekcja i deratyzacja pomieszczeń hodowlanych.
- Systematyczne odrobaczanie psów i kotów.
- Sanitarna ochrona gleby i wody (utylizacja kału odrobaczonych zwierząt).
- Przestrzeganie zasad higieny osobistej.
- Nadzór sanitarny nad produkcją i transportem żywności.
Główne kierunki profilaktyki w aspekcie zagrożenia szkodliwymi czynnikami biologicznymi w środowisku pracy na obszarach wiejskich
- dr Ewa Cisak, dr Teresa Kłapeć, Zakład Biologicznych Szkodliwości Zdrowotnych i Parazytologii, Instytut Medycyny Wsi w Lublinie